Nee.
Je moet niet zeggen dat je zwanger bent. Als de vraag gesteld wordt, dan mag je liegen.
Je mag zelf kiezen. Let wel dat het gevolgen kan hebben voor de vertrouwensrelatie tussen jou en je werkgever, als je beslist om niets te zeggen en je nadien aangenomen wordt.
Het maakt niet uit voor welke baan je solliciteert.
Je hoeft niets te zeggen, zelfs als je solliciteert voor een baan die je tijdens je zwangerschap niet mag doen, bijvoorbeeld omdat die risico’s inhoudt voor jou of je baby.
Als je aangenomen wordt voor een baan die risico’s voor je gezondheid inhoudt, dan moet de preventieadviseur-arbeidsarts nagaan of je het werk mag doen.
De preventieadviseur-arbeidsarts:
- moet je vragen of je zwanger bent;
- mag aan je werkgever alleen zeggen of je geschikt bent of niet. Hij mag geen details geven over je gezondheidstoestand of je zwangerschap. Hij is gebonden door het beroepsgeheim.
Als je het werk niet mag doen omdat het risicovol is, dan moet je werkgever je van je werkpost verwijderen.
Het is werkgevers verboden om:
- te vragen of je zwanger bent tijdens een sollicitatiegesprek;
- je kandidatuur te weigeren alleen omdat je zwanger bent;
- je te straffen of ontslaan omdat je niets gezegd of gelogen hebt.
Anders maakt de werkgever zich schuldig aan discriminatie.
Opgelet! Als de werkgever je discrimineert omdat je zwanger bent, dan moet je dat zelf bewijzen.
Dat is niet eenvoudig.
Je kan hulp vragen aan:
- de vakbond;
- een organisatie die discriminatie wil bestrijden (bijvoorbeeld Unia).
Als je de discriminatie niet echt kan bewijzen, maar wel aannemelijk kan maken, dan moet de werkgever bewijzen dat hij je niet gediscrimineerd heeft.
Als de rechter oordeelt dat je gediscrimineerd werd, dan kan hij de werkgever veroordelen om je een schadevergoeding te betalen van 3 tot 6 maanden loon.
Je vindt meer informatie op de website van:
- Unia (het Interfederaal Gelijke kansencentrum);
- de Federale overheidsdienst Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg.
