Wanneer een kind wordt geboren, kan je het als vader of co-ouder moeilijk vinden om voor de nieuwe baby te zorgen. Jouw echtgenote of partner zorgt beter voor de baby en geeft misschien borstvoeding. Je bent heel attent geweest tijdens de zwangerschap, maar je bent bang iets verkeerd te doen. Je voelt je buitengesloten in de relatie tussen je pasgeborene en haar moeder. Hoe kan ze jou helpen je nuttiger te voelen, zelfs onmisbaar?
Betrokkenheid bij het dagelijkse leven
Het is heel normaal dat jonge vaders minder betrokken zijn dan moeders. Het is evenwel zeer belangrijk dat je bij elke ontwikkelingsfase van je kind betrokken bent. Geeft je vrouw of partner borstvoeding, gun haar dan een moment van rust wanneer zij niet beschikbaar is om bijvoorbeeld de baby een flesje te geven. Als je baby huilt, probeer hem dan te troosten. Aarzel niet om haar om raad te vragen als je je niet altijd op je gemak voelt bij wat je doet.
Babyblues … ook voor vaders / co-ouders
Moeders kunnen na de bevalling een periode doormaken die de babyblues wordt genoemd, deels als gevolg van een veranderende hormonenhuishouding. Maar ook vaders / co-ouders hebben het niet makkelijk. Je krijgt nieuwe verantwoordelijkheden en stapelt vermoeidheid en stress op. Je kunt angstig, depressief of prikkelbaar worden of je eetlust verliezen. Misschien heb je vragen bij je nieuwe leven: zal ik nog tijd kunnen doorbrengen met mijn vrienden? Maak je geen zorgen, dit moment duurt niet eeuwig. Een van de sleutels tot het overwinnen van de beproeving is praten met de moeder van je pasgeborene.
Je kan ook je arts om raad vragen of de hulp inroepen van een psycholoog, alleen of met z’n tweeën, om je te helpen een goed evenwicht te vinden tussen je rol als vader en als echtgenoot.
Hoe kan je als moeder je echtgenoot of partner helpen om zijn plaats te vinden?
Jij hebt negen maanden de tijd gehad om te wennen aan je nieuwe rol als moeder. Maar voor je partner is dat niet het geval. Je hebt het ook erg druk met je nieuwe baby, wat heel normaal is. Maar jouw echtgenoot of partner is misschien bang om naar de achtergrond te verdwijnen. Hij of zij kan moeite hebben om zijn/haar plaats te vinden en het belang van zijn/haar rol in te zien. Naast de angst voor het onbekende, kan er ook angst optreden zijn om dingen verkeerd te doen en zelfs om de baby pijn te doen, of om jou angstig of prikkelbaar te maken. Maar het kind heeft jullie allebei net zo hard nodig. Daarom kan je hem/haar helpen door zijn/haar vragen vriendelijk te beantwoorden, zodat hij/zij zich meer op zijn/haar gemak voelt bij het omgaan met de baby, tijdens een bad, een knuffelsessie, het flesje… Formuleer geen verwijten maar moedig hem/haar aan, laat zien dat het jou helpt. Profiteer van de rustmomenten om een dutje te doen, te ontspannen, een goed bad te nemen (als de arts dit niet afraadt).
Maak tijd voor elkaar
Ten slotte is het voor zowel de vader als de moeder heel belangrijk om samen tijd door te brengen, zonder voortdurend voor de baby te moeten zorgen. Geef, zodra je de kans krijgt, voorrang aan dergelijke momenten samen. Doe, zodra je daar klaar voor bent, een beroep op vrienden en familie om eens op de baby te passen.