Een beroep doen op een huwelijksadviseur is een gezond en positief initiatief, zelfs als alles goed lijkt te gaan binnen een koppel. Dat is al zeker het geval als partners van plan zijn om samen een gezin te stichten of als ze net een baby hebben gekregen. Het team van Born in Brussels sprak hierover met Véronique Sorgeloos, een opgewekte en vreugdevolle huwelijksadviseur. Ze was bereid haar ervaring en praktisch advies te delen. 

Op een namiddag in maart werd Véronique Sorgeloos verwacht in de kantoren van Born in Brussels. Daar gaf deze vriendelijke voormalige kapster van in de vijftig hen een inkijk in de werking van het beroep dat ze nu al acht jaar uitoefent. Ze was bereid om zonder taboes, maar natuurlijk met inachtneming van haar beroepsgeheim, met hen te spreken. Véronique biedt koppelsessies, familiesessies en individuele sessies aan. Ze werkt daarnaast ook in het kader van palliatieve zorg, ze begeleidt en adviseert personen die terminaal ziek zijn of die euthanasie willen plegen thuis.

Wat is het verschil tussen relatietherapie bij een psycholoog en een consultatie bij een huwelijksadviseur?

Het belangrijkste verschil is de duur van de verbintenis. Huwelijksadvies vindt plaats in het hier en nu en is eerder een proactieve ondersteuning waarbij vooral concrete en huidige moeilijkheden in een relatie worden aangepakt. Als de crisis die je doormaakt eenmalig lijkt te zijn, als het om een zeer concreet en tijdelijk probleem gaat waarover je advies van een deskundige nodig hebt en als je je niet aan een werk van lange adem wilt wagen, dan is huwelijksadvies een geschikte oplossing. Psychotherapie daarentegen vereist een verbintenis van lange duur en diepgaand psychotherapeutisch werk. Een psycholoog moet diagnoses en psychologische beoordelingen kunnen stellen op basis van een langdurige uitwisseling. Zelf moet ik koppels vijf tot zeven keer kunnen zien om hun moeilijkheden volledig te doorgronden en hen praktisch advies te geven. Als ik merk dat een van de partners verdere psychologische ondersteuning nodig heeft, verwijs ik hem of haar door naar een psycholoog.

Hoe verloopt een sessie met een huwelijksadviseur doorgaans?

Ik stel mezelf op als vertrouwenspersoon of zelfs als vriend, iemand aan wie je alles kunt vertellen (zelfs meer dan aan je eigen moeder). Ik luister eerst naar het koppel, ik analyseer hun gedrag, wat ze niet zeggen, wat ze anders dan met woorden zeggen … Dan neem ik voor elke partner afzonderlijk de tijd om te horen wat ze niet aan elkaar vertellen. Ik beantwoord vragen en twijfels. Op het eerste gezicht of voor een specifieke situatie kan een huwelijksadviseur minder intimiderend lijken dan een geestelijke gezondheidswerker. Ik begin de sessie vaak met wat humor. Ik relativeer de dingen en zeg dat het allemaal niet onoverkomelijk is, dat we ongetwijfeld een oplossing zullen vinden. Wat voor mij heel belangrijk is, is je goed leren voelen over jezelf om je beter te kunnen voelen met twee. Zelfvertrouwen is écht de sleutel. 

Wat kan een huwelijksadviseur doen voor een koppel dat een kind wil krijgen of dat er net eentje gekregen heeft?

Koppels die bij mij komen met een kinderwens, hebben meestal al geprobeerd om een baby te maken, maar zonder succes. Er is dan wrijving en twijfel, iets waarover ze zeker moeten communiceren. Ik raad hen dan weer aan te relativeren, en wijs hen erop dat er voldoende oplossingen bestaan! Tijdens de zwangerschap ontstaan ook vragen over de toekomstige opvoeding van het kind, over gedeelde visies of meningsverschillen … En ik heb ook eens een koppel ontmoet dat net hun kind in het kraambed had verloren. In dat geval ontdek je misschien een andere kant van je partner en verwijt je hem of haar dat hij of zij niet op dezelfde manier als jij rouwt, misschien neemt de ander een houding aan die je niet van hem of haar had verwacht … Je moet je eerst en vooral op jezelf kunnen concentreren, maar ook in staat zijn de reactie van de ander te aanvaarden, en een zekere stabiliteit herwinnen. In ieder geval moet je proberen de pijn van de ander ook niet zelf te dragen. Zodra het kind er is, komen er andere problemen om de hoek kijken en is gezinstherapie altijd een optie. Een nieuw samengesteld gezin is daar een mooi voorbeeld van: dat is een avontuur dat zorgvuldig en weloverwogen moet worden aangegaan. Ik probeer dan elk lid van het gezin gerust te stellen en hun situatie een op positieve manier te benaderen. In het algemeen probeer ik in mijn werk altijd het positieve in te zien en mijn patiënten dat ook te laten doen. 

Gebruik je nog andere waarden zoals positiviteit in je werk?

Ik probeer humor te gebruiken, de situatie te relativeren, tot de kern van de zaak door te dringen, zo empathisch mogelijk te zijn en toch een zekere professionele afstand te bewaren … Ik denk ook dat je gezond genoeg moet zijn om dit werk te doen en patiënten op een verstandige en serene manier te kunnen helpen. Als ik mijn patiënten voor het eerst ontmoet, dan vertel ik hen vaak: “Ik ben Mary Poppins en mijn tas zit vol oplossingen”. Zo voelen mijn patiënten dat ze in goede handen zijn, en zijn ze vrij snel ontspannen, wat goed is voor het vertrouwen. Ten slotte aarzel ik niet om iemand door te verwijzen naar een psycholoog of zelfs een psychiater. Dat gebeurt soms als ik het gevoel heb dat de situatie voor een van de partners ernstiger is of als ik zelf niet meer kan helpen en meer diepgaand onderzoek nodig is. Dat is ook deel van huwelijksadvies: je grenzen aanvaarden en de fakkel doorgeven wanneer het nodig is. Als huwelijksadviseur houd je één doel voor ogen: het mentaal welzijn van je patiënten. 

Interview door Sofia Douieb en Emmanuelle Van Besien