Om de twee jaar brengt de Zinneke Parade de straten van het centrum van Brussel tot leven met kleuren, muziek en dans. Dit grandioze spektakel brengt bovendien de gezinnen, ongelijkheden, diversiteit en zelfs de kwetsbaarheid binnen sommige gezinnen onder de aandacht. De folkloristische en inclusieve parade kon jong en oud op zaterdag 1 juni duidelijk bekoren, het publiek beleefde maar liefst twee uur lang PlaiZir.
Elke tweejaarlijkse parade heeft een thema. Dit jaar vormde PlaiZir de rode draad tussen de achttien Zinnodes waaruit de parade bestond. Zinnodes zijn artistieke groepen van acteurs van alle leeftijden en achtergronden of verenigingen die samen door de straten van Brussel paraderen om een grote glimlach op de gezichten van de toeschouwers te toveren. Het Born in Brussels-team kon zelf vaststellen hoe het evenement de ogen van de gezinnen in het publiek deed sprankelen van enthousiasme en vreugde. Er wordt al volop nagedacht over het thema van de Zinneke Parade van 2026 en alle voorstellen zijn welkom! → Zinneke Parade
Samenleven
“De Zinneke Parade gebruikt klassieke elementen uit de folklore en het carnaval, maar ze is echt uniek omdat ze de toekomst verbeeldt en waar Brussel voor staat: een gelaagdheid van culturen, veel verschillen, jongeren, mannen, vrouwen, kwetsbaren, het is een bonte mix,” vertelde Anne Sophie Van Neste, medeoprichtster van de Zinneke Parade, aan BX1. Tijdens de parade bewogen de Zinnodes door de straten van het stadscentrum, elk met hun eigen unieke en toch gemeenschappelijke boodschap. Die kwam op verschillende manieren creatief tot uiting (via dansen, liedjes, muziek, kostuums en versierde praalwagens). Dit waren enkele Zinnodes en hun boodschappen: Verzet van de Verborgenen (“Wij hebben geen papieren, maar hebben wel een stem”), Barba HAHA (praktijken die goed zijn voor je gezondheid), Wondergeneratie (komaf maken met de clichés over jongeren uit wijken), Party No·o·rd (symbool van collectieve macht en verschillen), Tuning (een oproep voor vrijheid van expressie en individualiteit), Cult’Ur (kindertijd en stadsculturen) en Aquarella (iedereen heeft recht op leven en plezier!).
Voor het PlaiZir
Het MagaZinneke bevatte alle nodige informatie om de parade goed te kunnen volgen en werd tijdens de parade aan het publiek uitgedeeld. Op pagina negen staat een paragraaf met de titel “Wat een schande, wat een arrogantie”, waaruit dit fragment komt:“(…) Nu ‘de ander’ steeds meer uit het zicht wordt verdrongen en overheidsgeweld, gendergeweld en geweld omwille van grondgebied overal om zich heen grijpen, nu de samenleving verhardt en extremen terrein winnen, moeten we meer dan ooit op zoek gaan naar gedeeld plezier, onszelf opnieuw uitvinden en elkaar ontmoeten, jij, wij, iedereen. Plezier – het is eenvoudig en zeer ingewikkeld tegelijk. Het plezier van de een is niet dat van de ander. Het kan hier aangenaam zijn en daar schokkend, mensen confronteren of juist samenbrengen. Plezier doet ons vooral glimlachen en soms blozen. Het verbindt ons over onze diversiteit en complexiteit heen. Onze verschillen dwingen ons om op zoek te gaan naar gedeeld plezier, zodat we elkaar kunnen ontmoeten en onszelf opnieuw kunnen uitvinden, samen, buiten, in de stad.”
Oorsprong van het project
De Zinneke Parade is ontstaan in 2000, toen Brussel de culturele hoofdstad van Europa was. Het idee was om Brusselaars uit de negentien gemeenten van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, met elk met hun eigen taalkundige eigenheden (Franstaligen, Nederlandstaligen, meertaligen), samen te brengen rond een gemeenschappelijk project. De eerste editie vond plaats in 2002 met als thema Zinnergie. Sinds toen wordt er om de twee jaar een parade georganiseerd. Deze thema’s kwamen al aan bod: Het lichaam in de stad, Toekomst à venir, Water/Eau, A table/Aan tafel, Désordre/Wanorde, Tentation/Bekoring, Fragil, ILLEGAL, Wolven!/Aux loups!, Trompe l’oeil/Gezichtsbedrog en dit jaar PlaiZir. De term Zinnode werd bedacht om de hybride groepen te beschrijven die de parade vormen. Een Zinnode bestaat uit mensen, partners of artistieke coördinatoren – met andere woorden: deelnemers – die samenkomen en samenwerken rond een gezamenlijk artistiek project.
Samuel Walheer