Wanneer een vaginale of natuurlijke bevalling niet mogelijk is, bijvoorbeeld vanwege de vorm van het bekken van de moeder, of om andere medische redenen in verband met de gezondheid van de baby of de moeder, wordt een keizersnede uitgevoerd. Soms wordt dit besluit in een noodgeval tijdens de bevalling genomen.  

Meestal verloopt een keizersnede heel goed. Maar zoals bij elke chirurgische ingreep is er een herstelperiode nodig. Dit betekent dat de moeder een dag of twee langer op de kraamafdeling moet blijven dan bij een vaginale of natuurlijke bevalling.

Wat is een keizersnede?

Een keizersnede is een chirurgische ingreep, waarbij de baby uit de baarmoeder wordt verwijderd via een insnijding in de onderbuik (door de buikwand en de baarmoeder heen).

Wat gebeurt er tijdens de operatie?

De moeder wordt overgebracht naar de operatiekamer. Ze gaat liggen en blijft wakker. De anesthesist brengt haar onderlichaam onder verdoving zodat ze aan de bevalling kan deelnemen. De gynaecoloog-verloskundige maakt een horizontale insnijding van ongeveer tien centimeter in de onderbuik, twee tot drie centimeter boven het schaambeen. De spieren van de buikwand worden opengespreid en de moeder wordt aangemoedigd haar baby uit de baarmoeder te duwen in de handen van de gynaecoloog-verloskundige, net als bij een vaginale bevalling. Zodra de baby uit de baarmoeder is, wordt hij ‘huid-op-huid’ bij zijn moeder gelegd. Gedurende deze tijd naait het medisch team de baarmoeder en de buikwand dicht. De procedure duurt ongeveer 30 minuten.

Sommige ziekenhuizen bieden een ‘zachte keizersnede’ aan, wanneer die door het gezondheidsteam is gepland (en dus niet in een noodgeval wordt uitgevoerd). De zachte keizersnede omvat een volledige briefing en een vraag- en antwoordsessie, zodat de ouders zich beter op de gebeurtenis kunnen voorbereiden. Ze kunnen achtergrondmuziek kiezen voor het moment van de geboorte. Het medisch team is speciaal opgeleid om tijdens de ingreep niet te veel lawaai te maken: technische gesprekken, lawaai van instrumenten, enz. Zo kunnen de ouders dit delicate moment beleven op een manier die hun emotionele intimiteit respecteert. Het team zorgt er ook voor dat geen enkele technische uitrusting de snelle plaatsing van de baby op de buik van de moeder belemmert. De zorg na de operatie wordt verleend in de verloskamer, zodat de ouders kunnen genieten van een meer intieme en rustige omgeving om de pasgeborene te verwelkomen.

En na de operatie?

Net als bij een operatie blijft de moeder nog enige tijd onder observatie om te controleren of alles goed gaat. Daarna kan ze terug naar de materniteit met haar partner. Indien ze wat pijn voelt krijgt ze een passende pijnbehandeling. Een verband beschermt het litteken gedurende twee dagen, waarna men het laat verluchten. De hechtingen of krammen lossen vanzelf op of worden 7 tot 10 dagen later verwijderd door de vroedvrouw.

Soms kan de moeder in de loop van de dag, of de volgende dag, opstaan met de hulp van een lid van het gezondheidsteam (vroedvrouw, verpleegster of fysiotherapeut).

Hoe zit het met een volgende geboorte?

Ook als de moeder bij het eerste kind met een keizersnede is bevallen, kan zij de volgende keer vaginaal bevallen; tenminste als de redenen voor de keizersnede niet blijvend zijn (bv. een te smal bekken). In het laatste geval zal de moeder een uitstel van een jaar in acht moeten nemen. Dit om het litteken de tijd te geven om te genezen voor de volgende bevalling.